fr

VOORBEREIDING

OP DE WANDELING

___
Vertrekpunt
Route de la Baraque Michel
Informatie
  • Het leerpad is geschikt voor kinderwagens.
  • Bij nat weer kunnen de houten planken onder water komen te staan.
  • In dat geval zijn waterdichte schoenen noodzakelijk.
  • Honden niet toegelaten.
  • In tegenstelling tot delen van de Hoge Venen die niet toegankelijk zijn tijdens de broedtijd of bij brandgevaar, blijft dit pad open.
  • Het leerpad is toegankelijk voor personen in een rolstoel, maar het pad langs de waterloop is dat niet.

Veen van Polleur

  • Tijd 90 min.
  • Moeilijkheid *
  • Afstand 5 km
Belgische kaart

IN PARTNERSCHAP MET :

Korhoen

Het Veen van Polleur ligt tussen de Baraque Michel en de Mont Rigi en strekt zich uit over 54 hectare. Sinds 1984 maakt het deel uit van het natuurpark. Dankzij onder meer een weerstation wordt er wetenschappelijk onderzoek uitgevoerd, maar de site heeft ook een belangrijke didactische functie.
In april verschijnt de narcis er, samen met de trientalis, de plant die symbool staat voor de Hoge Venen. Het veen is bovendien de thuis van vele vogels, zoals de bonte vliegenvanger en de goudvink. De Hoge Venen zijn ook het laatste toevluchtsoord van de korhoen in België.
Het leerpad is makkelijk begaanbaar en u vindt overal informatieborden. Het bestaat bijna volledig uit houten planken. Langs het pad vindt u overblijfselen van turfwinningen. De aangrenzende vallei van de Polleur heeft een betoverende schoonheid. Op de linkeroever van het riviertje ziet u de 800 meter lange steile helling van de Beaulou. Vanaf het pad krijgt u een prachtig uitzicht op de venen.

De Hoge Venen

De hoogvlakte van de Venen ligt op de top van een reeks heuveltoppen, waarvan het hoogste punt in Botrange bijna 700 meter hoog is. Hier strekken de venen zich uit, afgewisseld met droge heidegebieden vol blauwbessen en bosbessen. Ze zijn omgeven door sparrenbossen, met hier en daar bosjes met dicht gebladerte. De beekjes die in het veen opborrelen, banen zich een weg door de kwartsietblokken.
Het veenmos groeit in het vochtige en koude klimaat, op een arme en ondoorlatende grond. Het veen ontwikkelt zich al meer dan 7000 jaar in onze streken. Er groeien heel wat planten, zoals beenbreek, heide, veenbes, lavendelhei, zonnedauw, klokjesgentiaan en eenarig wollegras. De vereniging ‘De Vrienden van de Venen’ ziet niet op een inspanning om de venen in al hun pracht te bewaren.

watervogel, riet

De Polleur en de kraanvogel

De Polleur ontspringt vlak bij de Mont Rigi. De vallei is geologisch gezien opmerkelijk door haar heel zichtbare asymmetrie. De linkerhelling is eerder schuin, terwijl de rechterhelling zich op hetzelfde niveau als de waterloop bevindt. De verklaring hiervoor zouden we moeten vinden in de laatste ijstijd waarin vooral winden vanuit het noordwesten voorkwamen. Deze brachten sneeuw met zich mee die bij het smelten modder en stenen meesleurde en de streek vlakker maakte. De latere erosie van de linkeroever die naar het zuidoosten is gericht, maakte die steiler.
Geen enkele vis kan overleven in het zuurhoudende water van de Polleur en er kunnen weinig planten gedijen. De zwarte els en de adelaarsvaren houden eerder van een vochtig milieu. Hier en daar groeien ook nog blauwbessen, maar het mos neemt het grootste deel van het oppervlak in.
 
De kraanvogel is een grote steltloper met een lange hals. In tegenstelling tot de blauwe reiger die op hem lijkt, maar niet tot dezelfde familie behoort, vliegt de kraanvogel met een gestrekte nek, niet met een geplooide.
 
Kraanvogels broeden niet in onze streken. Ze hebben een uitgebreid en luidruchtig dansritueel waarbij ze snel bewegen en met uitgespreide vleugels rondspringen. Ze maken daarbij veel lawaai, met onophoudelijk gekwetter.
 
Kraanvogels vormen paren die hun leven lang bij elkaar blijven. Ze houden van gezelschap en kunnen kleine groepen vormen die in V-vorm of schuin achter elkaar vliegen.
 
In maart en april en van eind oktober tot december trekken ze door het oosten van België. Omdat er steeds minder vochtige gebieden zijn, is de populatie kraanvogels in Europa sterk verminderd. Het aantal trekvogels is dan ook erg gedaald.

___
Deel je foto’s met ons